سری بازی‌های «Hitman» با وجود دسته بندی شدن در ژانر مخفی‌کاری تفاوت‌هایی اساسی با آثار معمول ژانر مخفی کاری دارند و همیشه سبک و سیاق خودشان را دنبال می‌کردند. از ابتدا سری Hitman فرمول طراحی مراحل خودش را نه لزوماً برپایه مخفی شدن و پرهیز از رو به رو شدن با دشمنان بلکه بر پایه مخفی شدن در ملأعام بنا کرده بود. سال 2016 استودیوی «IO Interactive» تصمیم گرفت تا با انجام یک بازبینی در تاریخ تقریباً 20 ساله سری هیتمن، حوادث و اتفاقات گذشته فراموش شده مأمور 47 را از تاریکی خارج کند تا علت بی‌احساسی و عدم اهمیت 47 به اموری غیر از هدفی که باید به قتل برساند برای مخاطبین روشن شود. بعد از پایان کار برروی نسخه قبلی بود که کمپانی «Square Enix» تصمیم گرفت که رابطه تجاری خودش با IO Interactive را به پایان برساند ولی به این استودیو اجازه داد که IP هیتمن را همراه خودش ببرد. IO Interactive بعد از تعدیل نیرو و انجام تمام وعده‌های مربوط به قسمت قبلی، مستقلاً کار بر روی قسمت جدیدی از هیتمن را شروع کرد که دنباله مستقیمی بر نسخه 2016 به حساب می‌آید. 47، قاتل کچل و بی‌احساس بار دیگر برگشته و این بار در بازی «HITMAN 2» همه چیز شخصی‌تر از همیشه است هم برای خودش و هم برای سازندگانش که این بازی حکم مرگ و زندگی را برای آنها دارد.